دختران محروم از مکتب در افغانستان؛ از لحاظ ذهنی مرده ایم

شماری از دختران جوان در افغانستان به تلویزیون زن می‌گویند که امیدوار بودند تا در سال تعلیمی جدید (1404)، دروازه‌های مکتب و دانشگاه به روی آنان گشوده شود، اما طالبان دختران و زنان را به‌اساس جنسیت‌شان از حق آموزش و تحصیل محروم کرده‌اند. این دانش‌آموزان دختر می‌گویند از نظر ذهنی و روحی مرده‌اند، زیرا طالبان با ادامه ممنوعیت آموزش و تحصیل، حق رشد ذهنی و فکری را از آنان سلب کرده‌اند.

آسیه غفوری، دختر بازمانده از مکتب در ولایت فراه، می‌گوید که طالبان با بسته کردن دروازه مکتب به روی دختران، نه تنها حق‌ اش را از وی سلب کرده‌، بلکه آرزوها و زندگی او را با خاک یکسان نموده‌اند. "وقتی دروازه مکتب بسته شد، من صنف نهم بودم، خیلی دوست داشتم درس بخوانم به آرزو های خود برسم، اما فعلا‌ً حق آموزش چه، بلکه زندگی ام را از من گرفته اند، من فعلا دیوانه شدم، افسردگی که سرجایش باشد، هر روز داکتر روانشناس میروم، هیچ فایده ای ندارد، بارها دست به خودکشی زدم، اما موفق نشدم به این زندگی ام پایان بدهم، فکر می کنم زنده‌گی هم حق مردن را از من گرفته است."

کبرا، دختر 14 ساله که سه ماه پیش صنف ششم درسی خود را در یکی از مکتب‌های هرات به پایان رسانده است، با چشمان اشکبار در صحبت با تلویزیون زن می‌گوید: "کاش از مکتب ناکام می‌شدم، تا یک سال دیگر در کنار دوستان و هم‌صنفی‌هایم می‌ماندم؛ چرا طالبان به ما اجازه نمی‌دهند؟ مگر به مکتب می رویم ما فحشا می کنیم!"

ثریا نبی زاده، یکی دیگر از دختران بازمانده از مکتب در ولایت بادغیس است. او با صدای گریه‌آلود می‌گوید: "تا صنف یازدهم درس خواندم، اما نزدیک به چهار سال می‌شود که از رفتن به مکتب محروم شدم؛ کامل حس می‌کنم از لحاظ ذهنی و روحی من مرده‌ام، چون طالبان به ما اجازه درس و رشد را نمی‌دهند. اگر دروازه مکتب بسته نمی‌شد، فعلاً در یکی از رشته‌های مورد علاقه خود در یک پوهنتون درس می‌خواندم، اما طالبان این حقم را از من گرفت."

از سوی هم، آغاز سال تعلیمی جدید در افغانستان بدون حضور دختران، واکنش‌های تند و شدیدی فعالان حقوق بشر و نهادهای بین‌المللی را برانگیخته است.

شهرازد اکبر، رئیس سازمان حقوق بشر رواداری در شبکه ایکس، نوشته است که طالبان در حالی مراسم آغاز سال تعلیمی را در کابل برگزار کردند که زنان و دختران در این مراسم حضور نداشتند. وی افزوده است که ممنوعیت بر تحصیل و آموزش دختران، اندوهگین است و به گفته وی، ممنوعیت بر آموزش دختران در افغانستان نشانه آپارتاید جنسیتی می‌باشد.

سال تعلیمی 1404 در حالی آغاز می‌شود که نزدیک به چهار سال است که دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب محروم هستند؛ اما طالبان بارها از کار روی طرحی برای ایجاد فضای امن آموزشی مطابق به شریعت اسلامی خودساخته‌شان سخن گفته‌اند؛ وعده‌هایی که تا کنون تحقق نیافته و نا‌روشن باقی مانده‌اند.