جنبش شنبه‌های ارغوانی: مکاتب طالبانی خطرناک‌تر از مسدود بودن مکاتب دخترانه است

این جنبش امروز شنبه (19 اکتبر) در واکنش به درخواست جرگه پشتون‌های پاکستان برای دسترسی دختران افغان به آموزش تحت حاکمیت طالبان، قطعنامه‌ای منتشر کرده است.

در این قطعنامه تأکید شده است که بسته ماندن مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم خود یک فاجعه بزرگ برای آینده افغانستان است، اما بازگشایی این مکاتب تحت حاکمیت طالبان و همراه با تغییرات در نصاب آموزشی و یونیفورم، "فاجعه‌ای بزرگ‌تر" است.

به گفته این جنبش، در مکاتب تحت کنترل طالبان به جای آموزش‌های علمی و انسانی، "افکار افراطی، تروریستی و انحصارطلبانه" ترویج می‌شود که این امر به زیان‌های جبران‌ناپذیری بر بنیادهای اجتماعی، فرهنگی و همزیستی مسالمت‌آمیز در جامعه افغانستان، به ویژه در میان زنان، منجر خواهد شد.

جنبش شنبه‌های ارغوانی هشدار داده است که بازگشایی مکاتب دخترانه تحت حاکمیت طالبان، نسلی از دختران و زنان را تربیت خواهد کرد که به جای پذیرش تفاوت‌ها و ترویج صلح و همزیستی "خشونت، ترس، عقب‌گرایی و سلطه‌طلبی طالبانی" را ترویج می‌کنند.

این جنبش تأکید کرده است که به شدت مخالف تقلیل حقوق زنان افغانستان به صرفاً بازگشایی مکاتب دخترانه به "سبک طالبانی" و در راستای فراهم‌سازی زمینه برای به رسمیت شناسی و طولانی کردن عمر حکومت طالبان از سوی پاکستان و شهروندانش آن است و این اقدام را قویاً محکوم می‌کند.

اعضای این جنبش از رهبران و نهادهای سیاسی و مدنی پاکستان، به ویژه جنبش تحفظ پشتون‌ها (PTM)، خواسته‌اند که به مرزهای بین‌المللی احترام بگذارند و بر مشکلات داخلی پاکستان متمرکز شوند. همچنین از حکومت پاکستان خواسته‌اند که از حمایت طالبان و "گروه‌های تروریستی" دست بردارد.

این جنبش از جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی خواسته است که حمایت خود از طالبان را متوقف کنند و رهبران این گروه را به دلیل جنایات علیه بشریت، آپارتاید جنسیتی، جنایات جنگی و نقض گسترده حقوق بشر به دادگاه بکشانند.

جنبش شنبه‌های ارغوانی با ابراز نگرانی شدید از تداوم "حکومت خودخوانده، تک‌قومی و جنسیتی" طالبان، هشدار داده است که این حکومت هر روز بیش‌تر کشور را به بستری برای گسترش "افراطیت و عقب‌گرایی" تبدیل می‌کند و آینده افغانستان، به ویژه زنان، را به سوی تاریکی سوق می‌دهد.

این جنبش تأکید کرده است که سازوکارهای قرون وسطایی و قبیله‌ای نمی‌توانند پاسخی مناسب به وضعیت کنونی افغانستان در قرن 21 و عصر مدرنیته باشند.